Na het vis-avontuur moesten we een stuk rijden naar Kelowna. Behalve een koffie-stop niks bijzonders. Een aantal herten gezien naast de weg, dat dan weer wel. Rond een uur of half 3 kwamen we aan in Kelowna. In de regio (Okanagan Valley) zijn er veel fruitboomgaarden en wijnboerderijen. Bij eentje gingen we een proeverij doen. Deze was echter mega groot, met enorm veel toeristen op de been, er stonden rijen wachtenden voor de bar. Lekkere wijn geproefd, maar niet de moeite om zoveel geld te spenderen aan een volle fles. Daarna door naar ons nieuwe onderkomen. De gastvrouw van deze Airbnb is een Nederlandse, haar man een Canadees. Simone wist al waar we naar toe gingen, maar zodra ze het zwembad zag, wilde ze er zo snel mogelijk in springen. Terwijl ik nog een praatje maakte, had Rob de auto al uitgeladen. Daarna zijn we met z’n allen in het zwembad geplonsd, lekker fris bij ruim 30 graden buiten!
Omdat er bij dit huisje geen echte keuken was, gingen we die avond uit eten. Het restaurant van een golfbaan in de buurt had goede recensies en Rob had zin in een steak. Vriendelijk onthaal, Simone kreeg krijtjes en een kleurplaat. Rob bestelde een lekker wijntje en ik een Ceasar. Dat is iets typisch Canadees drankje. Het lijkt op een Bloody Mary (wodka, worcestershire, tabasco, Clamato juice and garnished with spicy bean). Spicy drankje dat is het zeker! Eten werd al snel gebracht, hamburger, steak en kinderportie pasta. Als toetje: cheese cake, chocolade-pindakaas taart en kleine portie vanille ijs. Echt lang tafelen is hier niet zo gebruikelijk, dus we stonden al redelijk vlot weer buiten.
De volgende dag gingen we naar de Myra Canyon Trestles. Dit zijn nog overgebleven houten bruggen van de Kettle Valley Railway. Met de fiets gingen we erover heen, zo’n 12km heen en weer terug. Een paar eekhoorntjes gespot! Maar de 18 bruggen zijn indrukwekkend, met een typische houten bielzen lucht. Simone fietste fanatiek mee op haar ‘fiets’ (een tow-bike). Na een paar uurtjes en een lunchpauze waren we weer terug bij het beginpunt en gingen we terug naar het huisje. Met nog een pitstop voor een ijsje. Lekker plonzen in het zwembad. Rob ging daarna nog een rondje golfen en Simone en ik bleven thuis.
De volgende ochtend moest Rob met de auto naar de garage vanwege een olie-verversen melding. Daarna gingen we op pad naar onze volgende bestemming: Revelstoke.
[PiwigoPress id=6362 url=’http://rob.lensen.nu/piwigo/’ size=’me’ desc=0 class=’img-shadow’ lnktype=’albumpicture’ opntype=’_blank’ order=’undefined’]
Els zegt
Ha lieverties,
Geweldig hè, die natuur en restanten van eerder gebruik van dat immense land, zoals die treinrails. Jammer dat ze op Vancouver Island ook het laatste treintraject hebben opgeheven, te weinig klandizie, maar zo mooi…En prachtig dat jullie ook de natives-dansen hebben gezien. Zij zijn erg trots op hun roots, kunnen wij nog wat van leren!
Hier is de hitte gelukkig verdreven, mens en dier leed eronder…Hopelijk herstelt alles snel.
Wanneer zijn jullie weer op honk? Geniet tot die tijd maar lekker door, en straks een fijne vlucht, extra fijn, haha!!! Met weer 3 (??) bijzondere huisjes erbij, mooie herinnering! Veel liefs, Els