Zaterdag 2 juni ’s avonds laat werden we gebeld door Michael (mijn broer; Saskia) en Marilotte, slecht nieuws. Heel erg slecht nieuws zelfs. Mijn moeder (Saskia) was zojuist overleden….

Daar werden we wel even stil van.

Na een kort telefoongesprek afgesproken om na een uurtje weer te bellen om wat meer info te krijgen. Daarna meteen actie ondernomen wat betreft reisverzekering en terugreis naar Nederland. Ook de familie van Rob op de hoogte gesteld. Daarna slapen, zodat we de volgende dag op tijd konden vertrekken.

En nu (zondag 19.15u lokale tijd): aangekomen in Brisbane na een hele dag (8 uur) rijden vanaf Rockhampton. Onze reis naar Fraser Island afgezegd en meermalen met ANWB alarmcentrale gebeld om vlucht e.d. te regelen. Net ingecheckt bij een hotel en morgenochtend onze terugvlucht definitief bevestigen/regelen met de vluchtmaatschappij Qantas. Morgenmiddag (vanaf ongeveer 14.00u) zijn er vluchten voor ons gereserveerd (Brisbane-Sydney-Londen-Amsterdam) wat inhoudt dat we waarschijnlijk dinsdagochtend aankomen in NL.

Abrupt einde van ons Australie avontuur dus.

Vannacht geslapen in een klein huisje (cabin), deze staan op een caravanpark, maar met alles erop en eraan, dus keuken met magnetron en oventje en badkamer(tje). Prima dus!

Planning van vandaag: wandelen in Eungella National Park. Het weer wil alleen niet meewerken vandaag, regen en laaghangende wolken bij de wandelroutes (Pine Grove track; Cedar Grove track, Sky Window circuit) …. nat pak dus. Maar echt prachtig mooi, dat wel. Dus weer foto’s gemaakt en flink gesopt in de modder!! Alle uitzichtspunten waren waardeloos (geen zicht) vanwege de wolken, na zo’n 2 uur gelopen te hebben kwamen we in het laatste deel van de wandelroute en daar hingen enorme vleermuizen in de bomen. Wel meer dan 100 denk ik en een herrie dat ze maakten. Wel erg apart! Na de eerste wandelroute verder doorgereden naar ‘Broken River’, daar enorm lekkere koffie gedronken met chocoladetaart. Vanaf onze plek op het terras konden we een kleine wallaby gezien, echt heel schattig. Geen fototoestel bij de hand natuurlijk en daarna hopte ie weg, dus weer geen bewijs….

Daarna besloten om door te rijden naar Rockhampton, was nog een hele zit (5 uur rijden). Intussen de volgende cabin per telefoon gereserveerd, dus in elk geval een slaapplek vannacht. Bij Southside Holiday Park aangekomen, gevraagd waar we de beste steak van Rockhampton konden eten. Rockhampton is namelijk de bull city van Queensland en dan moet je natuurlijk steak eten. Bij Great Western Hotel kregen we te horen, maar daar kon het wel druk zijn vanavond want er was een rodeo. Nou ja ok, wij die kant op…. ze stonden in de rij…. Rob wilde doorrijden, maar ik wilde toch even kijken of we er konden eten. Dat kon prima en daarna hebben we natuurlijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om in het echt ‘bull riding’ te kunnen zien. Eerst entree betalen en daarna konden we naar binnen. Wat een spektakel, heel bijzonder, maar wel vergelijkbaar met wat je op tv wel eens ziet (uit de VS). Van die clown-geschminkte mannetjes die rondlopen in de ‘arena’ om de stier af te leiden en de gevallen cowboy te ontzien en weer terug te leiden naar de hokken en dan een voor een probeerden ze een stier te ’temmen’. Rob heeft foto’s gemaakt met z’n mobiel, want de camera hadden we natuurlijk weer eens niet bij ons! Na de kampioensronde hebben we even staan kijken bij het inladen van de stieren en raakten we in gesprek met diverse mensen, het bleek de grootste ‘bull riding event’ van Queensland te zijn geweest waar vanavond professionals aan hadden meegedaan. Weer wat geleerd en wat zijn die beesten groot van dichtbij!! Er was er zelfs een (erg grote) die nogal wild werd van Rob z’n gestreepte t-shirt, dat vond Rob wat minder….(Hij is niet zo stoer als ie doet voorkomen 😉 !! Maar ontzettend leuk om dit nu in het echt een keer gezien te hebben. Daarna weer terug naar ons huisje (dit keer zonder badkamer).

 

 

Ik heb weer wat kiekjes in het fotoalbum gezet. Het blijft beperkt. Hier in Arlie Beach gaat het als dikke stront door een trechter!!!! Volgens mij werken ze hier nog met rooksignalen….

Jullie kunnen de link vast wel vinden naar foto’s van Paronelle Park en Whitsundays

En nu hop in de auto en toeren naar Mackay  dit is zo’n 3 uurtjes tuffen in onze car.

Rob
 

Vrijdagochtend vroeg op en het dorpje in: een van de vele boekingskantoortjes ging net open!!!! Mooi. Daar wilden we een dagtrip boeken naar de Whitsundays, het liefst met een kleine (zeil)boot, maar die gingen vandaag niet uit, vanwege te weinig mensen. Dus dan maar met een grotere boot. Het werd de Voyager. Met een enorme motorboot (2-deks, maar gelukkig maar 36 mensen aan boord) gingen we naar 3 van de 9 eilanden van de Whitsundays. Het weer zat vandaag alleen niet heel erg mee. Zo mooi gister op Magnetic Island, vandaag begonnen we met grijs en regen. Gelukkig werd het vandaag ietsje beter, zelfs af en toe zon gehad!! Ontvangst met koffie/thee en iets lekkers. De eerste stop was op Hook Island, daar gingen we het eiland op en konden we snorkelen. Best leuk, wel wat vis gezien, met iets meer zon was het mooier geweest denk ik. Daarna terug naar de aanlegsteiger en daar werd er vis gevoerd en konden we vervolgens op de hook-island-coral-view-boot. Dit was een soort boot met glas aan onder-zijkant en gingen ze over zacht koraal varen, heel suf!! Je zag niet zoveel en al helemaal geen vis, wel wat info gekregen over koraal en het ontstaan van de Whitsundays. Daarna terug naar de Voyager en op naar Whitsunday Island met Whiteheaven beach….. Nou echt prachtig, ik heb nog nooit zo’n mooi strand gezien. Echt wit, heel fijn zand (want het zand heeft heel hoog silica percentage). Lekker over het strand gewandeld en van de weinige zonnestralen genoten. En zo veel mogelijk ‘bounty’ foto’s proberen te schieten. We hadden onze onderwatercamera mee, want we kregen de tip van d fotografe aan boord van de Voyager te horen dat het zand op Whiteheaven funest is voor je camera. Dus we zien wel wat het geworden is. (Rob is bezig met foto’s uploaden). Daarna uitgebreide lunch aan boord en op naar de laatste stop: Daydream Island, wat eigenlijk een groot resort is. Daar wat rondgewandeld en ‘rainforest track’ gedaan, stelde niet zoveel voor maar doodde wel de tijd. Daarna weer terug naar Airlie Beach. Vanavond gaan we weer door naar het zuiden, en hebben we op een camping al een ‘cabin’ geboekt, ben benieuwd. Morgen wandelen in Eungella national Park en ’s middags weer een end rijden.

 

 

 

Donderdagochtend ons nitrox certificaat in ontvangst genomen en daarna terug naar het noorden gereden naar Townsville, om daar de pont te nemen naar Magnetic Island. We waren wel een beetje aan de late kant (duurde vrij lang bij Yongala wat betreft het afhandelen van de laatste zaken). Maar om 12.00u de boot en na een half uur varen op het eiland aangekomen. Daar de bus genomen naar het noorden: Horshoe Bay, daar een broodje gegeten en aan de eerste wandeltocht begonnen. Die ging van Horshoe bay naar Radical Bay, leuk, best steil, maar goed te doen. Bij Radical Bay Laurie tegengekomen, die ook de Yongala had gedoken. We wisten wel dat hij ook naar Magnetic Island zou gaan, maar dat we hem nu net op die afgelegen baai tegenkomen….  Van daaruit naar Florence Bay gelopen, nog rustiger dan de andere baai en daar onze snorkl outfit aangetrokken (masker+snorkel) en even het water ingegaan. Niet heel veel bijzonders gezien, het begin van het koraal was vlak onder het wateroppervlak, dus ik vond het niet erg prettig snorkelen, voor je het weet haal je je knieen open. Darna doorgelopen naar uitzichtspunt tussen Florence Bay en Arthur Bay, mooi! Daarna teruggelopen naar de bushalte, maar daar moesten we een uur wachten op de eerstvolgende bus…. Rob is weer een andere wandelroute (naar resten van een fort: De strategische forten op ‘Maggie’ waren er tijdens WOII ter bescherming van Townsville) gestart, ik had geen zin meer. Daarna de veerpont weer terug naar het vaste land en besloten om deze avond door te rijden naar het zuiden: Airlie Beach, om zo tijd te sparen. Eerst pizza gegeten, daarna om en om ruim 3 uur gereden. In het pikkedonker dus op zoek naar een slaapplek. Via via de tip gekregen om bij een bar te vragen naar een kamer. Nou die hebben we uiteindelijk gekregen en gevonden… het was niet om over naar huis te schrijven (oud, smoezelig en dus veel te duur), maar we konden tenminste in een bed kruipen!!! Wekker gezet om vroeg op te staan de volgende ochtend.