Donderdag 17 mei ben ik, Saskia, gaan raften. Ik had het bij het hostel wel gehad met bij het zwembad hangen, lezen en de huishoudelijke taken: boodschappen doen/kleding wassen/eten koken. Dus ik heb mezelf getrakteerd op een uitje: raften!! Rob jaloers… maar ja, die heeft geen tijd, want hij is bezig met z’n cursus.

Met Raging Thuder de volgende dag-trip geboekt: Tully full day White Water Rafting. ’s Ochtends om 6.25u werd ik opgehaald bij het hostel met een grote touringcar. Ik was de eerste, daarna langs andere hostels om de andere mensen op te halen. Daarna 2 uur rijden naar Tully, startpunt van de rafting tour. Daar was gelegenheid om je om te kleden of wat te eten of te drinken. In de bus zat ik naast Danny een Ierse jongen van 23. Erg aardig en we besloten om maar samen in een groep/raft te worden geplaatst.

Onze raft-gids/peddelaar was Josh uit Canada. Aardig, maar wel rustig en niet zoals andere gasten/gidsen die al meteen praatjes hebben als je ze ziet. Eerst kregen we instructies wat te doen bij welk commando en daarna gingen we het water op. We zaten nog met 5 andere Ieren in de raft. Was een beetje aftasten in het begin, maar het werd steeds leuker. Helemaal omdat we na de eerste ‘hindernis’ al problemen kregen…. onze raft werd tijdelijk een titanic… hij liep langzaamaan vol, toen moesten we overstappen op een andere en daarna probeerden Josh en nog 2 andere collega’s de raft te legen…. ging niet echt best, wij lachen. In de ochtend hebben we zo’n 4 km afgelegd van de 12 km lange tocht. Lunch: hamburger met sla enzo.

Tweede deel van de tocht was minder spannend dan eerste deel, maar misschien ook wel omdat je weet wat je kan verwachten. Ze hebben meermalen geprobeerd om ons uit de raft te krijgen, maar we zijn allemaal (op 1 iemand na), de hele tocht, braaf in de raft blijven zitten. Niet dat je niet nat wordt: er wordt flink naar andere boten gespat met de peddels en je gaat een aantal keer zwemmen en van een 3-4 m hoge rots afgesprongen en als je door een stroomversnelling gaat of kleine waterval af, dan komt er behoorlijk veel water op je af…. met name voor de mensen die vooraan zitten. Maar echt erg leuk om te doen!!

Laatste stop van de dag was weer bij hetzelfde cafe/huis waar we eerst waren, daar was de mogelijkheid om weer wat te drinken en foto’s te bestellen die ze de hele dag van iedereen gemaakt hadden. Beetje duur dat wel ($15 per foto = 9-10 euro) … dus geen foto’s besteld, niemand van onze groep trouwens. Daarna weer met de bus terug naar Cairns, om half zeven was ik weer terug. Leuke dag gehad.

Dinsdag 15 mei ben ik gaan wandelen in noord Cairns. Eerst met de lokale bus naar noord Cairns (zo’n 20 minuten). Maar de bus die in de buurt stopt, die rijdt niet vanwege wegwerkzaamheden, dus met een andere bus… Eerst naar Flecker Botanical Gardens. Daar wat rondgelopen en daarna naar begin van wandelroute in Mount Whitfield Conservation Park. Daar wilde ik de rode route gaan lopen, want het was al 14.00u, en de blauwe route zou veel langer duren (4-5 uur). Maar halverwege de rode route bleek dat ie dicht was (andere helft), dus toch maar de blauwe gedaan. Was behoorlijk pittig, maar wel mooi, helemaal niemand gezien, behalve ergens halverwege. Daar kreeg ik te horen dat de route helemaal niet zo lang duurde, dus dat stelde me wel gerust. En inderdaad na zo’n 2,5 uur totaal (rood en blauw samen) was ik weer terug met mijn schoenen helemaal onder de bagger (tweede deel van de blauwe route was erg modderig). Moe maar voldaan weer terug naar de bushalte en bus weer teruggenomen naar hostel.

Zo weer een paar dagen verder in de Divemaster cursus. Het verloopt allemaal wel vlotjes. Heb ondetussen vier verschillende instructeurs gezien en allemaal hebben ze hun bijzonderheden, waar je op in moet spelen. Deze update komt al zo snel omdat we aankomende drie dagen weer ergens op een boot in het Great Barrier Reef zitten, dus verstoken van enige vorm van (goedkope) communicatie. 

Op deze liveabaord ga ik samen met een instructeur een groep van vijf open water studenten begleiden. Deze groep is erg klein (voor Pro-Dive begrippen), echter er zitten drie fransen in de groep, waarvan er twee geen woord engels spreken (yes en no verder niks) en de derde is beetje de tolk voor de twee fransen (zij heeft niveau eerste klas middelbare school). Dit maakt het uitleggen een heel stuk lastiger, maar dat is geen probleem, maar een uitdaging 🙂 Daarnaast ga ik proberen en duikmap te maken van een locatie.

Vandaag de eerste vier examens gedaan (van de acht totaal), dit is al 1 meer dan nodig. Alle vier de examens een score van 90% of hoger (75% nodig), dus met vlag en wimpel door.

Saskia heeft inmiddels al een boek uit terwijl ik hard aan het werk ben en ze is tussendoor maar even gaan raften op een of andere rivier. Ik kan hier niet alles over vertellen, maar het was erg gaaf. Ze zal hier vast nog wel een stukje over schrijven.

Wij komen maandag terug van onze liveaboard en ik hoop deze keer op goednieuws over Ajax (3-0 winst op AZ ofzo)

Even een kort bericht over de vordering van mijn divemaster cursus.

De eerste twee dagen van de cursus moest ik meelopen met een groep open water studenten (het eerste mogelijke duikbrevet). Dit was soms een beetje saai, maar ook wel weer handig, zodat ik kon zien hoe de instructeur bepaalde zaken demonstreerde aan de studenten. De derde dag heb ik meegeholpen bij studenten die hun rescue diver cursus deden. Dit was voor mij ook handig om bepaalde skills nog eens te op te frissen. Tijdens de zwembad sessie kon ik weer goed herinneren hoe zwaar de cursus was.

Dag vier van mijn cursus stond helemaal in het teken van mijn Divemaster cursus. ’s Morgens een hoop theorie, echter weinig nieuws onder de zon omdat ik netjes het boek al had doorgelezen (wat nog nooit een Divemaster kandidaat gedaan had…….). Daarna het zwembad in om te laten zien hoe mijn demonstratie skills waren. Terwijl ik ze voor moest doen, kwam ik er eigenlijk pas achter hoe lastig het is om bepaalde oefeningen duidelijk te laten zien, aangezien de oefeningen door mij eigenlijk automatisch gedaan worden. Mijn instructeur was best tevreden na de eerste keer uitvoering en hij verwachte wel dat het goed kwam.

Vanochted moest er gezweet worden, want op het programma stond een conditietest programma:
400m zwemmen, zonder hulpmiddelen
800m snorkellen (vinnen, masker en snorkel en zonder gebruik armen)
Dat was even buffelen, want het is wel even geleden, dat ik zoveel moest zwemmen. De 400m ging in een tijd van 8:12, dit werd beoordeeld in een 4 (op schaal 1 t/m 5 ; 5 was onder 6:30). Dus dat was niet slecht na een pauze van 5 a 10min moest er gesnorkeld worden, dit was echt zwaar, want mijn grote vinnen waren niet echt geschikt voor snorkellen aan de opppervlakte. Dit resulteerde in lichte kramp neigingen na 8 baantjes (van 32) de kramp verplaatste zich naar mijn voeten omdat ik iets anders probeerde te zwemmen. Zo duurde de 32 baantjes erg lang en dit resulteerde in een 3 voor de oefening, geen ramp maar kon beter.

Na de uitputtingsslag nog wat theorie, dit was een eitje, aangezien ze de verschillende gaswetten gaan uitleggen (dit behoor ik toch wel te weten na 8 jaar studeren)

Morgenmiddag ga ik weer verder met meelopen. Het verdere programma kun je ook (dag 5 was vandaag) hier zien

In Cairns een internet café gevonden waar internet niet zo duur is (1 AUD per uur). Dus maar even tijd gemaakt om de foto’s up te loaden.

Hieronder de links naar de fotoalbum’s:

Kurandavakantie/aus2007/kuranda/
Uncle Brianvakantie/aus2007/unclebrian/
Live Aboard Spirit of Freedomvakantie/aus2007/liveaboardsof/
Rav4 Tour naar Cooktownvakantie/aus2007/rav4tour/