Het is alweer 2 dagen terug dat we vanuit Sepilok het laatste (korte) bericht hebben geplaatst. Nu een update van ons laatste avontuur…

We werden donderdagochtend met de bus opgehaald en naar het Sepilok Orangutan Rehabilitation Centre gebracht. Daar stonden al een aantal bussen geparkeerd… (net de Keukenhof, maar dan iets minder bussen gelukkig). We kregen een toegangskaartje en konden alvast (voor de voedertijd) doorlopen naar de voederplaats. En daar zaten er al 4 te wachten!! De kleine orangoetans waren met elkaar in de weer en af en toe heen en weer aan het slingeren (handen en voeten) aan de touwen. Erg schattig om ze zo van dichtbij (5m) te kunnen zien. Naarmate de tijd vorderde kwamen er meer apen bij en totaal hebben we er 7 gezien!! En met ons nog zo’n 150 mensen… Een was er zo brutaal om op de ballustrade te klimmen en langs alle mensen te paraderen!! Ik stond dus oog in oog met een van de kleintjes (op 50 cm afstand!). Echt prachtig.

Daarna door naar Sandakan en met een ‘speedboot’ naar Abai Jungle Lodge. Onderweg gestopt voor een enorme krokodil en wat ‘longtailed macaques’. Na de lunch bleven wij tweetjes als enige achter in Abai (van de 25 mensen) voor een overnachting. Het programma voor ons was: een middagtour op de Kinabatangan rivier van 2,5 uur; een boottocht om vuurvliegjes te zien; romantisch diner voor 2 met kaarslicht… (ja ja, hier kon Rob zelfs niet onderuit, maar dat kwam natuurlijk omdat we de enige gasten waren); nightwalk. Nachtje slapen en dan om 5.30u eruit om rond 6 uur weer in de boot te zitten voor nog een tocht om meer dieren te spotten en daarna naar het vissersdorpje Abai voor een rondleiding en het planten van 2 bomen voor de toekomst van het gebied aan de rivier en behoud van ecosysteem. ’s Middags lunch en aansluiting met de volgende groep naar Sukau. Al met al was Abai een hele mooie ervaring, privegids Jack/Rizal die enorm veel wist en erg enthousiast was. Heel veel dieren gezien, weer 3 nieuwe apensoorten, waaronder de neusaap, die alleen voorkomt in dat deel van Borneo.

Tweede deel ging dus naar Sukau. Daar hadden we een zelfde soort huisje en in de namiddag een boottocht op een smalle zijrivier van de Kinabatangan, met nog 8 andere boten…file!! Wel nog een giftige slang van dichtbij gezien, voor de rest geen nieuwe dingen. ’s Avonds moesten we in sarong aan het diner verschijnen…grr. Dat ze een dergelijke traditie aan toeristen opdringen…, maar anders moesten we zonder eten naar bed. De volgende ochtend na ontbijt weer terug naar Sandakan. Een teleurstellend deel van dit deel van de tour, gelukkig werd dat helemaal goed gemaakt doordat we op de terugweg een echt wilde orangoetan hebben gezien!!! Zeldzaam om te spotten, onze dag kon niet meer stuk (en die van de gids ook niet!). Een volwassen mannetje van zo’n 22 jaar, bovenin de boom. Erg lastig om een goede foto te schieten, maar we hebben ons best gedaan om dit zo goed mogelijk vast te leggen!

In Sandakan naar de Puu Jih Shih Temple, een grote boeddhistische tempel, veel pracht en praal. Daarna lunch in Sabah Hotel waar we ook zullen overnachten.  Einde tour, vanmiddag zelf naar Agnes Keith House geweest, schrijfster van ‘Land below the wind’.

Morgen nog een ochtend in Sandakan, daarna vliegen naar westkust van Sabah, Kota Kinabalu.

Ons eerste regenwoud avontuur zit er weer op. Nu dus weer een kort verslag daarvan.

Vertrokken vanuit Mabul per boot richting Semporna. Daar bij ‘busstation’ afgezet en bij een minibusje erbij gepropt. Pas als ie vol is, dan vertrekt zo’n bus. Gelukkig hoefden we niet al te lang te wachten… tot er 15 mensen in zaten (incl. chauffeur)… Daarna in volle vaart naar Lahad Datu, een klein stadje op zo’n 2,5 uur rijden. Daar bij busstation (mini)taxi (lees: Daihatsu cuore) naar hotel. Daarna op zoek naar iets te eten en een rondje gelopen. Wat een deprimerende boel en we werden van alle kanten aangestaard, niet echt prettig. Dus daarna terug naar hotel.

Volgende ochtend opgehaald voor de tour naar Danum Valley. In een kleine ’touringcar’ over een onverharde weg naar het midden van de jungle… Lees 3 uur hobbelen achterin een busje, zelfs lezen was er niet bij. Gelukkig veel moois om ons heen te zien (bomen, bomen, struiken en nog meer groen). Helaas geen beesten gespot. Bij Borneo Rainforest Lodge hartelijk ontvangen met drankje en uitleg. Daarna sleutel van onze zeer luxe kamer, met bad op veranda/balkon!! Uitzicht op regenwoud, wat wilden we nog meer. Oh ja, die super-massage-douche in de badkamer natuurlijk…

Drie dagen dus tochten gemaakt rondom de lodge met onze gids Yoktan en 2 andere Japanse gasten. We hebben best wel een hoop gezien, helaas geen Orangoetans, maar dat geluk had niemand. Wel veel regen, nou ja hoosbuien… dat was wat minder. Al met al leuke ervaring, met 3 soorten apen in het wild te hebben gezien, van afstand en veel dichterbij! Verder nog een hoop ander klein spul als hagedissen, duizenpoten, slakken, kevers, kikkers enz enz. Meer verhalen volgen nog, bv over de enthousiaste Japanners die bij elk beestje kreten uitslagen die je niet voor mogelijk zou hebben gehouden, om daarna ieder 20 foto’s te maken om dit ‘unieke’ gebeuren voor de zoveelste keer vast te leggen…

Nu een nachtje geslapen in Sepilok, na gistermiddag van half 2 tot half 8 in de auto te hebben gezeten. Straks begint onze tweede tour naar de orangoetans en een ‘rivier-cruise’. Verhalen komen hopelijk nog, afh. van internet mogelijkheden.

Verder alles OK! Nog een kleine week te gaan.

Hier weer een update, we zijn inmiddels aan onze een-na-laatste dag toegekomen (zaterdag 6 september).

We waren gebleven bij onze tweede duikdag. De volgende ochtend stond Sipadan (3 duiken) gepland. Voor mij ging dat feest niet door, ik ben met een slap gevoel en diarree achtergebleven bij het resort, heel jammer. Rob daarentegen kwam dol enthousiast in de namiddag terug… Mooie koralen, veel schildpadden en wat al niet meer. ’s Avonds een wandeling op eiland Mabul gemaakt, veel arme vissers met hun grote gezinnen in kleine huisjes. En daarnaast veel resorts voor duikers.

Gelukkig konden we de dagen daarna wel elke dag naar Sipadan (2 duiken in de ochtend), ‘ s middags een duik in Mabul of Kapalai (weer een ander eiland, hier in de buurt). Ook nachtduiken gedaan. De tijd vliegt voorbij met duiken, eten en slapen.

Morgen dus onze laatste ochtend hier op dit resort, daarna gaan we door naar Lahad Datu, voor onze volgende trip: Danum Valley. Enthousiaste verhalen gehoord van anderen, dus we zijn erg benieuwd!

Na onze overnachting bij Dragon-Inn ’s morgens genoten van een ‘heerlijk’ ontbijt. Twee stukken toast met wat honing. Hier kunnen we niet op leven, dus gevraagd of we nog wat extra mochten, nou dat kon wel tegen betaling van maar liefst 6,5 ringgit (zo’n 1,5 euro). Tjesus we waren wel een beetje verontwaardigd, maar ja als je trek hebt en nog een boottochtje moet maken, dan is iets meer maagvulling wel gewenst.

Hierna met de boot naar het ‘bounty’ eiland Mabul vervoerd alwaar we opgewacht werden door vriendelijke crew. Uitleg gekregen over het reilen en zeilen hier op het resort en daarna konden we naar onze kamer/huisje. Groot, mooi aangekleed, prima badkamer, we hebben het weer getroffen! Na de spullen te hebben uitgepakt en een lunch te hebben genuttigd, gingen we duiken!! Eerst een ’test’ duik bij Ray Point, een tweede duik bij Paradise II (schilpad bevrijd uit visnet, heel stoer). ’s Avonds eten en redelijk op tijd naar bed.

Op dinsdag 2 september stonden onze duiken weer bij Mabul gepland. Er is heel wat moois hier te zien onder water. Schildpadden, enorme sepia’s, veelkleurige naaktslakken, krokodil-vis, ‘het wat gewonere spul zoals in het aquarium in Finding Nemo (nou ja gewoon, dat wordt het stiekem wel een beetje als je er al vele hebt gezien…). Nog wat kreeft, scholen vissen, heeeele grote school kleine barracuda’s, murene, enz enz. Teveel om allemaal op te noemen. De kwaliteit van het koraal is wisselend, dan weer heel mooi en kleurrijk, dan weer grauw en zanderig. Foto’s volgen nog, maar pas als we thuis zijn, Rob is het kabeltje vergeten (net als zijn eigen duikbril, converter op duikfles, tweede zwembroek). En mijn spiksplinternieuwe duikhorloge heeft het al opgegeven. Blijkbaar ga ik niet diep genoeg, als we op zo’n 15 meter zitten, geeft ie al 45m aan… en zelfs in de boot presteert ie ’t om 85m diepte te meten…?! Balen dus, maar we zien wel hoe dit opgelost gaat worden, hier op Mabul waarschijnlijk niet.

Morgen naar Sipadan, hopelijk werkt de zon een beetje mee (vanochtend alleen maar regen en grauwe luchten, ’s middags gelukkig beter). Er staat ons, volgens verhalen van andere duikers hier, wat moois te wachten. Grote vis, VEEL schildpadden (jippie!), en mooi koraal. We zien ernaar uit, nu eerst een nachtje slapen. (Nou ja, ik dan, Rob heeft al 5 ochtend/middag/namiddag/avond-dutjes achter de rug…)

7855

In de namiddag van 30 augustus dus naar de Petronas towers geweest. Eerst een promofilmpje van de olie-en gasmaatschappij, daarna binnen een minuut naar de 41e verdieping om daar 10 min. te kunnen spenderen in de ‘skybridge’. Wat een enorm gebouw zeg, een mooi staaltje van architectuur, des te meer indrukwekkend als je er van dichtbij tegenaan kijkt. Het uitzicht zal vast beter zijn geweest als je op de 88e verdieping staat, maar ook vanaf de brug tussen de 2 torens kon je best ver kijken en hebben we natuurlijk wat foto’s geschoten. Daarna beneden een info-film gekeken over de bouw van de twee torens.

Daarna naar de ‘Sunday’ market, aan de andere kant van het water. Kraampjes met eten, drinken en allerlei verkoopwaar. Een krioelen van mensen (maar dat waren we inmiddels gewend na de andere marktjes). Weer een tip opgevolgd van de reisgids om bij een lokaal tentje wat te eten… Wat zal ik ervan zeggen. Wat simpele tafeltjes onder een golfplaten afdak, 10 poezen die rondschooien en wat locals die op een stoel hangen. Het eten stond uitgestald en we kregen ieder een bord in handen en konden zelf wat opscheppen. Het ene na het andere gerecht zag er ondefinieerbaar uit, maar het smaakte heerlijk.  Het gebrek aan (Engelse) communicatie maakte dit exotische etentje helemaal compleet! En dat alles voor maar 15 ringgit (euh zo’n 3 euro voor 2 personen en dat is inclusief drinken).

Daarna naar KLCC, het park naast de Petronas Towers voor Merdaka. Overal in Kuala Lumpur wordt vandaag gevierd dat Maleisie onafhankelijk is geworden. Dus optredens, muziek, vlag hijsen en vuurwerk, verspreid over de stad. Een soort Koninginnedag, maar dan met de Maleise vlag en zonder alcohol! Maar na een 1,5 uur te hebben gezeten, wilde ik eigenlijk wel terug naar het hotel. Ook deze dag was lang geweest.

De volgende ochtend na een uitgebreid ontbijt nog een korte wandeling door ‘Little India’. Minder spectaculair dan de Chinese wijk. In de wijk bij het hotel ergens koffie gedronken en wat gegeten, daarna koffers ophalen en met de teksi naar KL Sentral, waarna we de metro/trein namen naar het vliegveld. Inchecken en wachten tot de via Kota Kinabalu (tussenstop) naar Tawau gingen vliegen. In Tawau waren er geen busjes meer, maar een aardige taxichauffeur heeft ons een hoop informatie gegeven over zijn priveleven, Maleisisch huwelijk, de palmolie industrie en het vissersgebied waar we doorheen gingen. Afgezet bij Dragon Inn, onze slaapplek voor deze nacht. Houten huisjes op palen in het water verbonden met vlonders, heel apart.