Vrijdagochtend vroeg op en het dorpje in: een van de vele boekingskantoortjes ging net open!!!! Mooi. Daar wilden we een dagtrip boeken naar de Whitsundays, het liefst met een kleine (zeil)boot, maar die gingen vandaag niet uit, vanwege te weinig mensen. Dus dan maar met een grotere boot. Het werd de Voyager. Met een enorme motorboot (2-deks, maar gelukkig maar 36 mensen aan boord) gingen we naar 3 van de 9 eilanden van de Whitsundays. Het weer zat vandaag alleen niet heel erg mee. Zo mooi gister op Magnetic Island, vandaag begonnen we met grijs en regen. Gelukkig werd het vandaag ietsje beter, zelfs af en toe zon gehad!! Ontvangst met koffie/thee en iets lekkers. De eerste stop was op Hook Island, daar gingen we het eiland op en konden we snorkelen. Best leuk, wel wat vis gezien, met iets meer zon was het mooier geweest denk ik. Daarna terug naar de aanlegsteiger en daar werd er vis gevoerd en konden we vervolgens op de hook-island-coral-view-boot. Dit was een soort boot met glas aan onder-zijkant en gingen ze over zacht koraal varen, heel suf!! Je zag niet zoveel en al helemaal geen vis, wel wat info gekregen over koraal en het ontstaan van de Whitsundays. Daarna terug naar de Voyager en op naar Whitsunday Island met Whiteheaven beach….. Nou echt prachtig, ik heb nog nooit zo’n mooi strand gezien. Echt wit, heel fijn zand (want het zand heeft heel hoog silica percentage). Lekker over het strand gewandeld en van de weinige zonnestralen genoten. En zo veel mogelijk ‘bounty’ foto’s proberen te schieten. We hadden onze onderwatercamera mee, want we kregen de tip van d fotografe aan boord van de Voyager te horen dat het zand op Whiteheaven funest is voor je camera. Dus we zien wel wat het geworden is. (Rob is bezig met foto’s uploaden). Daarna uitgebreide lunch aan boord en op naar de laatste stop: Daydream Island, wat eigenlijk een groot resort is. Daar wat rondgewandeld en ‘rainforest track’ gedaan, stelde niet zoveel voor maar doodde wel de tijd. Daarna weer terug naar Airlie Beach. Vanavond gaan we weer door naar het zuiden, en hebben we op een camping al een ‘cabin’ geboekt, ben benieuwd. Morgen wandelen in Eungella national Park en ’s middags weer een end rijden.

 

 

 

Donderdagochtend ons nitrox certificaat in ontvangst genomen en daarna terug naar het noorden gereden naar Townsville, om daar de pont te nemen naar Magnetic Island. We waren wel een beetje aan de late kant (duurde vrij lang bij Yongala wat betreft het afhandelen van de laatste zaken). Maar om 12.00u de boot en na een half uur varen op het eiland aangekomen. Daar de bus genomen naar het noorden: Horshoe Bay, daar een broodje gegeten en aan de eerste wandeltocht begonnen. Die ging van Horshoe bay naar Radical Bay, leuk, best steil, maar goed te doen. Bij Radical Bay Laurie tegengekomen, die ook de Yongala had gedoken. We wisten wel dat hij ook naar Magnetic Island zou gaan, maar dat we hem nu net op die afgelegen baai tegenkomen….  Van daaruit naar Florence Bay gelopen, nog rustiger dan de andere baai en daar onze snorkl outfit aangetrokken (masker+snorkel) en even het water ingegaan. Niet heel veel bijzonders gezien, het begin van het koraal was vlak onder het wateroppervlak, dus ik vond het niet erg prettig snorkelen, voor je het weet haal je je knieen open. Darna doorgelopen naar uitzichtspunt tussen Florence Bay en Arthur Bay, mooi! Daarna teruggelopen naar de bushalte, maar daar moesten we een uur wachten op de eerstvolgende bus…. Rob is weer een andere wandelroute (naar resten van een fort: De strategische forten op ‘Maggie’ waren er tijdens WOII ter bescherming van Townsville) gestart, ik had geen zin meer. Daarna de veerpont weer terug naar het vaste land en besloten om deze avond door te rijden naar het zuiden: Airlie Beach, om zo tijd te sparen. Eerst pizza gegeten, daarna om en om ruim 3 uur gereden. In het pikkedonker dus op zoek naar een slaapplek. Via via de tip gekregen om bij een bar te vragen naar een kamer. Nou die hebben we uiteindelijk gekregen en gevonden… het was niet om over naar huis te schrijven (oud, smoezelig en dus veel te duur), maar we konden tenminste in een bed kruipen!!! Wekker gezet om vroeg op te staan de volgende ochtend.

Donderdag 17 mei ben ik, Saskia, gaan raften. Ik had het bij het hostel wel gehad met bij het zwembad hangen, lezen en de huishoudelijke taken: boodschappen doen/kleding wassen/eten koken. Dus ik heb mezelf getrakteerd op een uitje: raften!! Rob jaloers… maar ja, die heeft geen tijd, want hij is bezig met z’n cursus.

Met Raging Thuder de volgende dag-trip geboekt: Tully full day White Water Rafting. ’s Ochtends om 6.25u werd ik opgehaald bij het hostel met een grote touringcar. Ik was de eerste, daarna langs andere hostels om de andere mensen op te halen. Daarna 2 uur rijden naar Tully, startpunt van de rafting tour. Daar was gelegenheid om je om te kleden of wat te eten of te drinken. In de bus zat ik naast Danny een Ierse jongen van 23. Erg aardig en we besloten om maar samen in een groep/raft te worden geplaatst.

Onze raft-gids/peddelaar was Josh uit Canada. Aardig, maar wel rustig en niet zoals andere gasten/gidsen die al meteen praatjes hebben als je ze ziet. Eerst kregen we instructies wat te doen bij welk commando en daarna gingen we het water op. We zaten nog met 5 andere Ieren in de raft. Was een beetje aftasten in het begin, maar het werd steeds leuker. Helemaal omdat we na de eerste ‘hindernis’ al problemen kregen…. onze raft werd tijdelijk een titanic… hij liep langzaamaan vol, toen moesten we overstappen op een andere en daarna probeerden Josh en nog 2 andere collega’s de raft te legen…. ging niet echt best, wij lachen. In de ochtend hebben we zo’n 4 km afgelegd van de 12 km lange tocht. Lunch: hamburger met sla enzo.

Tweede deel van de tocht was minder spannend dan eerste deel, maar misschien ook wel omdat je weet wat je kan verwachten. Ze hebben meermalen geprobeerd om ons uit de raft te krijgen, maar we zijn allemaal (op 1 iemand na), de hele tocht, braaf in de raft blijven zitten. Niet dat je niet nat wordt: er wordt flink naar andere boten gespat met de peddels en je gaat een aantal keer zwemmen en van een 3-4 m hoge rots afgesprongen en als je door een stroomversnelling gaat of kleine waterval af, dan komt er behoorlijk veel water op je af…. met name voor de mensen die vooraan zitten. Maar echt erg leuk om te doen!!

Laatste stop van de dag was weer bij hetzelfde cafe/huis waar we eerst waren, daar was de mogelijkheid om weer wat te drinken en foto’s te bestellen die ze de hele dag van iedereen gemaakt hadden. Beetje duur dat wel ($15 per foto = 9-10 euro) … dus geen foto’s besteld, niemand van onze groep trouwens. Daarna weer met de bus terug naar Cairns, om half zeven was ik weer terug. Leuke dag gehad.

Dinsdag 15 mei ben ik gaan wandelen in noord Cairns. Eerst met de lokale bus naar noord Cairns (zo’n 20 minuten). Maar de bus die in de buurt stopt, die rijdt niet vanwege wegwerkzaamheden, dus met een andere bus… Eerst naar Flecker Botanical Gardens. Daar wat rondgelopen en daarna naar begin van wandelroute in Mount Whitfield Conservation Park. Daar wilde ik de rode route gaan lopen, want het was al 14.00u, en de blauwe route zou veel langer duren (4-5 uur). Maar halverwege de rode route bleek dat ie dicht was (andere helft), dus toch maar de blauwe gedaan. Was behoorlijk pittig, maar wel mooi, helemaal niemand gezien, behalve ergens halverwege. Daar kreeg ik te horen dat de route helemaal niet zo lang duurde, dus dat stelde me wel gerust. En inderdaad na zo’n 2,5 uur totaal (rood en blauw samen) was ik weer terug met mijn schoenen helemaal onder de bagger (tweede deel van de blauwe route was erg modderig). Moe maar voldaan weer terug naar de bushalte en bus weer teruggenomen naar hostel.

Maandagochtend 7 mei werden we bij Hertz afgezet. Daar onze 4WD opgehaald: een super-de-luxe Toyota RAV4, met cruise control, airco, en nog meer toeters en bellen. Dit kon niet meer stuk gaan, wat een wagen!! Eerst de rest van onze spullen opgehaald bij het hostel en daarna op weg. Eerst naar Palm Cove, beetje saai en dus een korte stop. Daarna verder op weg, de route langs de kust is echt prachtig, veel plekken om te stoppen voor een mooie foto, heel vervelend dat het weer ook nog meezat… Volgende stop in Port Douglas, daar lunch genomen en een beetje rondgehobbeld ook niet veel bijzonders. Door naar Mossman Gorge. Een beetje vergelijkbaar met Babinda Boulders, leuke wandeling gemaakt in het bos daar. In de namiddag via het pontje bij Daintree river doorgereden naar Cape Tribulation, daar wilden we voor het donker zijn.

Onze overnachting was bij Rainforest Hideaway, echt in het midden van het regenwoud. We dachten dat het een best luxe kamer zou zijn, maar dat viel even tegen…. een hutje met muskietengaas dat was het! ’s Avonds gaan eten en op de weg terug hadden we onze zaklamp hard nodig. Zo donker heb ik ’t nog nooit gezien, zonder zaklamp zag je niks. En overal om je heen gezoem en geknisper van alles en nog wat. Zo ook in onze hut… we hebben nauwelijks geslapen, zoveel rare geluiden en het was ook erg benauwd. Ontbijt ’s ochtends was wel OK. Allerlei tropische rare vruchten om uit te proberen, leuk!

Dinsdag zijn we eerst naar Daintree Discovery Centre geweest, erg interessant, veel informatie over planten, bomen en fauna die in het regenwoud te vinden zijn. Met een audio-tour en een boekje ga je door alle lagen van het regenwoud heen. Na zo’n 3 uur hadden we het wel gezien en zijn we weer teruggegaan naar Cape Trib. Daar op het strand gezeten en een wandelingetje gemaakt. ’s Avonds eten bij een ander restaurant, Whet, echt superlekker dit keer en ’s avonds weer een poging gedaan om te slapen!

Woensdag na het ontbijt naar het noorden gereden via Bloomfield Track, hier hadden we nu die 4WD voor nodig, want echt offroad!! Was nog best lastig in het begin voor Rob, maar na een paar uur hadden we de smaak te pakken en ging het steeds beter. Van Rob de eigenaar van Rainforest de tip gekregen om naar Bloomdale falls te gaan. Mooi en ook nog een krokodil gezien! Lunch bij Lions Den, een apart hotel-restaurant, waar een Nederlands meisje achter de bar stond. Daarna door naar Cooktown. Onderweg nog een afslag genomen naar Trevethan falls. Zo’n 13,5 km van de gewone weg af en alleen toegankelijk met 4WD. Nou dat konden we wel in onze RAV…. naar mate we verder op het pad kwamen des te ruiger het werd… op een gegeven moment konden we niet meer verder, maar de waterval was niet ver weg. Ik ging eruit om vast te kijken, Rob ging proberen om de auto te keren…dat ging dus niet. Toen we bij de auto terugkwamen stond er een ander achter, toen moesten we wel verder het pad op, met veel pijn en moeite is het uiteindelijk gelukt. Nog een paar mooie foro’s geschoten, de waterval was echt heel gaaf, daarna weer terug… Kostte iets minder moeite dit keer. Daarna nog een 20 km naar Cooktown. Daar naar supermarkt geweest en bij hostel Pam’s Place ingecheckt. Ook nog naar Grassy Hill geweest, waar James Cook ooit als eerste is geweest, mooi 360° uitzicht!

Donderdag, al weer de laatste dag van onze tour, eerst nog wat dingen bekeken in Cooktown en daarna verder naar het noorden gereden: naar Endeavour en Isabella falls. Niet echt spectaculair, maar wel weer een rare lifster een lift gegeven van 5 minuten….daarna via Mulligan Highway weer terug naar het zuiden naar Cairns. Makkelijke asfaltweg om te rijden en genoten van de veranderingen in het landschap. ’s Avonds om half 6 weer terug in Cairns. Een lange dag erop zitten. Gelukkig konden we aanschuiven bij de pizza-night van het hostel!

 

de foto’s vakantie/aus2007/rav4tour/