Homepage van Rob Lensen

by

Brunei

Het laatste deel van onze vakantie is weer voorbij. Het verblijf van 2 nachten in Brunei, een rijke staat waar de 29e sultan aan het hoofd staat. Vanaf Kota Kinabalu in een half uur ernaar toe gevlogen. We werden opgevangen door twee mensen (met bordje). Nadat onze tassen waren ingeladen, het parkeerticket betaald en we onderweg waren naar het hotel, bleek dat er iets was misgegaan… we hadden een ander hotel, een ander tijdstip van de citytour en ook de tocht in het nationaal park was niet bekend…Oftewel we waren met de verkeerde touroperator meegegaan (Mr Robert en Mrs Millar stonden nog bij het vliegveld!).

Maar na een telefoontje (onze begeleiding was helemaal niet komen opdagen) werden we opgehaald en naar het Empire hotel gebracht. Dit overtrof elke verwachting… Korte beschrijving: hotelkamer van 60 m2, marmeren badkamer met deels gouden kranen, superking size bed, megabalkon, hotellobby met marmeren zuilen van 5 verdiepingen hoog, zilveren bestek, enz enz. Het was echt compleet over de top, zoiets absurds werkt ook wel op de lachspieren! De foto’s volgen nog, zodat jullie je ook kunnen verbazen over deze weelde. Maar hier een paar nachten vertoeven is geen straf!

De volgende ochtend stond na een vroeg ontbijt een tour naar het Ulu Temburong National Park. Eerst met een ‘speedboot’ naar een andere provincie van Brunei, daar met de auto naar de rivier die naar het park leidt. De originele houten ‘longboat’ ligt erg laag in het water, maar zo was het uitzicht prachtig. De wandeltocht daarna ging naar een ‘canopy-tower’, oftwel een stellage van buizen en trappen met bruggen ertussen, op 42 tot 50m hoogte. Bovenop dus prachtig uitzicht op het regenwoud, wel een beetje wiebelig… Daarna weer dezelfde weg terug naar het bootje. Nog een stop gemaakt bij een kleine waterval en tot slotte nog een lunch met lokale gerechten. Al met al een niet al te spectaculaire tour, maar misschien waren we al verwend door al het moois in de andere parken/gebieden van Sabah.

In de namiddag lekker gebadderd en daarna opgehaald voor een Maleise maaltijd en de citytour. Onder andere de staatsmoskee gezien, betaald door de sultan. Ook dit is een staaltje van overdadige architectuur en uitzinnige uitgaven (schatting 500 miljoen dollar). Omdat het Rahmadan was konden we alleen de buitenkant bewonderen. Nog een korte stop bij de avondmarkt, andere grote moskee en het paleis van de sultan. En daarna zelf een rondje hotel-resort terrein…

De volgende ochtend met de buggy (golfkarretje) naar Country club gebracht (het terrein is nogal groot…) voor een Balinese massage van ruim een uur. Daarna even in de sauna. Heerlijk! Daarna helaas uitchecken en terug naar Kuala Lumpur. Daar terug de stad in voor de laatste inkoop van de vakantie (Rob z’n geliefde MacBook) en een afsluitend diner met lekkere rode wijn!

Ten slotte stond nog de laatste vlucht op het programma: die naar Schiphol. Einde vakantie en een ervaring rijker.

7899

by

Kota Kinabalu

Na een uitgebreid verslag de vorige keer, nu even een snelle korte update.

In Sandakan na luguber internet cafe op zoek gegaan naar restaurantje in de buurt, bleek helaas gesloten te zijn. Dus terug naar het hotel. Daar bij Ming restaurant gegeten, veel gerechten op de kaart, maar wat de Chinese ‘buren’ hadden, leek ons wel interessant. Bleek pekingeend te zijn, waarvan 5 verschillende gerechten worden gemaakt. Echt superlekker, maar natuurlijk veel te veel, een hele eend met z’n tweetjes.

De volgende ochtend lekker ontbijtje en daarna actief geweest op de tennisbaan en achter de tafeltennistafel en vervolgens afgekoeld in het zwembad. ’s Middags weggebracht naar vliegveld en naar KK gebracht. Opgehaald door Olaf, onze ’touroperator’, en daar op de veranda verteld van onze reis tot nu toe. In de namiddag kwam nog een ander stel en daarmee zijn we de stad ingegaan voor een tour en eten bij een Seafood-court. Aquaria vol met allerlei vis en garnalen. Je kiest wat je wilt, het wordt voor je eruit gevist en bereid. Supervers en super lekker.

Volgende dag naar Sabah museum gegaan en straks vliegen we naar Brunei, voor de laatste dagen van onze vakantie. De verhalen van Olaf over het hotel zijn veelbelovend, we zullen zeker foto’s maken. Dan staat er nog een dag excursie op he programma (Nationaal park) en dan nog een middag relaxen bij het hotel. Woensdag weer terug naar Nederland.

8918

by

Abai & Sukau tour

Het is alweer 2 dagen terug dat we vanuit Sepilok het laatste (korte) bericht hebben geplaatst. Nu een update van ons laatste avontuur…

We werden donderdagochtend met de bus opgehaald en naar het Sepilok Orangutan Rehabilitation Centre gebracht. Daar stonden al een aantal bussen geparkeerd… (net de Keukenhof, maar dan iets minder bussen gelukkig). We kregen een toegangskaartje en konden alvast (voor de voedertijd) doorlopen naar de voederplaats. En daar zaten er al 4 te wachten!! De kleine orangoetans waren met elkaar in de weer en af en toe heen en weer aan het slingeren (handen en voeten) aan de touwen. Erg schattig om ze zo van dichtbij (5m) te kunnen zien. Naarmate de tijd vorderde kwamen er meer apen bij en totaal hebben we er 7 gezien!! En met ons nog zo’n 150 mensen… Een was er zo brutaal om op de ballustrade te klimmen en langs alle mensen te paraderen!! Ik stond dus oog in oog met een van de kleintjes (op 50 cm afstand!). Echt prachtig.

Daarna door naar Sandakan en met een ‘speedboot’ naar Abai Jungle Lodge. Onderweg gestopt voor een enorme krokodil en wat ‘longtailed macaques’. Na de lunch bleven wij tweetjes als enige achter in Abai (van de 25 mensen) voor een overnachting. Het programma voor ons was: een middagtour op de Kinabatangan rivier van 2,5 uur; een boottocht om vuurvliegjes te zien; romantisch diner voor 2 met kaarslicht… (ja ja, hier kon Rob zelfs niet onderuit, maar dat kwam natuurlijk omdat we de enige gasten waren); nightwalk. Nachtje slapen en dan om 5.30u eruit om rond 6 uur weer in de boot te zitten voor nog een tocht om meer dieren te spotten en daarna naar het vissersdorpje Abai voor een rondleiding en het planten van 2 bomen voor de toekomst van het gebied aan de rivier en behoud van ecosysteem. ’s Middags lunch en aansluiting met de volgende groep naar Sukau. Al met al was Abai een hele mooie ervaring, privegids Jack/Rizal die enorm veel wist en erg enthousiast was. Heel veel dieren gezien, weer 3 nieuwe apensoorten, waaronder de neusaap, die alleen voorkomt in dat deel van Borneo.

Tweede deel ging dus naar Sukau. Daar hadden we een zelfde soort huisje en in de namiddag een boottocht op een smalle zijrivier van de Kinabatangan, met nog 8 andere boten…file!! Wel nog een giftige slang van dichtbij gezien, voor de rest geen nieuwe dingen. ’s Avonds moesten we in sarong aan het diner verschijnen…grr. Dat ze een dergelijke traditie aan toeristen opdringen…, maar anders moesten we zonder eten naar bed. De volgende ochtend na ontbijt weer terug naar Sandakan. Een teleurstellend deel van dit deel van de tour, gelukkig werd dat helemaal goed gemaakt doordat we op de terugweg een echt wilde orangoetan hebben gezien!!! Zeldzaam om te spotten, onze dag kon niet meer stuk (en die van de gids ook niet!). Een volwassen mannetje van zo’n 22 jaar, bovenin de boom. Erg lastig om een goede foto te schieten, maar we hebben ons best gedaan om dit zo goed mogelijk vast te leggen!

In Sandakan naar de Puu Jih Shih Temple, een grote boeddhistische tempel, veel pracht en praal. Daarna lunch in Sabah Hotel waar we ook zullen overnachten.  Einde tour, vanmiddag zelf naar Agnes Keith House geweest, schrijfster van ‘Land below the wind’.

Morgen nog een ochtend in Sandakan, daarna vliegen naar westkust van Sabah, Kota Kinabalu.

8778

by

Abrupt einde vakantie…

Zaterdag 2 juni ’s avonds laat werden we gebeld door Michael (mijn broer; Saskia) en Marilotte, slecht nieuws. Heel erg slecht nieuws zelfs. Mijn moeder (Saskia) was zojuist overleden….

Daar werden we wel even stil van.

Na een kort telefoongesprek afgesproken om na een uurtje weer te bellen om wat meer info te krijgen. Daarna meteen actie ondernomen wat betreft reisverzekering en terugreis naar Nederland. Ook de familie van Rob op de hoogte gesteld. Daarna slapen, zodat we de volgende dag op tijd konden vertrekken.

En nu (zondag 19.15u lokale tijd): aangekomen in Brisbane na een hele dag (8 uur) rijden vanaf Rockhampton. Onze reis naar Fraser Island afgezegd en meermalen met ANWB alarmcentrale gebeld om vlucht e.d. te regelen. Net ingecheckt bij een hotel en morgenochtend onze terugvlucht definitief bevestigen/regelen met de vluchtmaatschappij Qantas. Morgenmiddag (vanaf ongeveer 14.00u) zijn er vluchten voor ons gereserveerd (Brisbane-Sydney-Londen-Amsterdam) wat inhoudt dat we waarschijnlijk dinsdagochtend aankomen in NL.

Abrupt einde van ons Australie avontuur dus.

by

Eungella Park en Rockhampton 2 juni

Vannacht geslapen in een klein huisje (cabin), deze staan op een caravanpark, maar met alles erop en eraan, dus keuken met magnetron en oventje en badkamer(tje). Prima dus!

Planning van vandaag: wandelen in Eungella National Park. Het weer wil alleen niet meewerken vandaag, regen en laaghangende wolken bij de wandelroutes (Pine Grove track; Cedar Grove track, Sky Window circuit) …. nat pak dus. Maar echt prachtig mooi, dat wel. Dus weer foto’s gemaakt en flink gesopt in de modder!! Alle uitzichtspunten waren waardeloos (geen zicht) vanwege de wolken, na zo’n 2 uur gelopen te hebben kwamen we in het laatste deel van de wandelroute en daar hingen enorme vleermuizen in de bomen. Wel meer dan 100 denk ik en een herrie dat ze maakten. Wel erg apart! Na de eerste wandelroute verder doorgereden naar ‘Broken River’, daar enorm lekkere koffie gedronken met chocoladetaart. Vanaf onze plek op het terras konden we een kleine wallaby gezien, echt heel schattig. Geen fototoestel bij de hand natuurlijk en daarna hopte ie weg, dus weer geen bewijs….

Daarna besloten om door te rijden naar Rockhampton, was nog een hele zit (5 uur rijden). Intussen de volgende cabin per telefoon gereserveerd, dus in elk geval een slaapplek vannacht. Bij Southside Holiday Park aangekomen, gevraagd waar we de beste steak van Rockhampton konden eten. Rockhampton is namelijk de bull city van Queensland en dan moet je natuurlijk steak eten. Bij Great Western Hotel kregen we te horen, maar daar kon het wel druk zijn vanavond want er was een rodeo. Nou ja ok, wij die kant op…. ze stonden in de rij…. Rob wilde doorrijden, maar ik wilde toch even kijken of we er konden eten. Dat kon prima en daarna hebben we natuurlijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om in het echt ‘bull riding’ te kunnen zien. Eerst entree betalen en daarna konden we naar binnen. Wat een spektakel, heel bijzonder, maar wel vergelijkbaar met wat je op tv wel eens ziet (uit de VS). Van die clown-geschminkte mannetjes die rondlopen in de ‘arena’ om de stier af te leiden en de gevallen cowboy te ontzien en weer terug te leiden naar de hokken en dan een voor een probeerden ze een stier te ’temmen’. Rob heeft foto’s gemaakt met z’n mobiel, want de camera hadden we natuurlijk weer eens niet bij ons! Na de kampioensronde hebben we even staan kijken bij het inladen van de stieren en raakten we in gesprek met diverse mensen, het bleek de grootste ‘bull riding event’ van Queensland te zijn geweest waar vanavond professionals aan hadden meegedaan. Weer wat geleerd en wat zijn die beesten groot van dichtbij!! Er was er zelfs een (erg grote) die nogal wild werd van Rob z’n gestreepte t-shirt, dat vond Rob wat minder….(Hij is niet zo stoer als ie doet voorkomen 😉 !! Maar ontzettend leuk om dit nu in het echt een keer gezien te hebben. Daarna weer terug naar ons huisje (dit keer zonder badkamer).